كه منتظر هديه بالي از جانب خداوند. براي پرواز ابديشان مانده اند. روزی که با هم آشنا شدیم تقریبا دو سالی میشه شایدم بیشتر. ولی روزی که عشقمونو بهم ابراز کردیم تقریبا یه هفته قبل شروع وبلاگ بود. قبش همو دوست داشتیم ولی هیشکدوم نمیگفتیم.

باچه کسی خلوت کنم تاگم شود دلتنگیم. به خودت این فرصت را بده تا بگویی. و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن. هیچکس تو را به خاطر نخواهد آورد. اگر افکارت را چون رازی در سینه محفوظ داری. خودت را مجبور به بیان آنها کن. بگو چقدر برایت ارزش دارند. اگر نگویی فردایت مثل امروز خواهد بود. و روزی با اهمیت نخواهد گشت. اومدم سراغت اما پره گريه شد وجودم.

به روزگار تیره و تارم. رنگ مهر و وفا بخشیدی. شانه هایت مجابم می کند. در بستری که عشق تشنگی ست. زلال شانه هایت همچنانم عطش می دهد. در بستری که عشق مجابش کرده است. معنای تمامی جمله های ناتمامی است. چهارشنبه سی ام بهمن ۱۳۹۲ . من یاد تو می افتم. چهارشنبه بیست و سوم بهمن ۱۳۹۲ .

تو هماني هستي که بهار را برايم به ارمغان آوردي. و من هماني هستم که به عشقت وفادار مانده ام و روزهاي بي تو را در. گاهی اوقات بعد از شنیدن اسمت زلزله ای در دلم برپا میشود. ترس دوباره با تو بودن خود به تنهایی ده ها ریشتر است.